999 Games komt volgende week met Saboteur: De Verloren Mijnen, een bordspelvariant van het populaire kaartspel Saboteur. Naast een speelbord bestaat het spelmateriaal uit wegenkaarten, vier mijnen, actiekaarten schatten, materiaal voor de dwergen (kaarten, figuren en tegels) en allerlei fiches. Iedere speler is lid van een dwergenclan, de blauwe of de gele. Zij zoeken in twee rondes naar schatten. Helaas zijn max. drie dwergen per clan loyaal, in elke clan zit ook een zelfzuchtige dwerg en een saboteur. Aan het begin van het spel krijgt iedereen één kaart die zijn rol bepaalt. Deze rol is geheim, de spelers kunnen wel zien bij welke clan je hoort. Aan het begin worden de wegen- en actiekaarten geschud en krijgt iedere speler een starthand.
De actieve speler moet eerst één kaart spelen of passen door één of twee kaarten af te leggen. Daarna mag hij zijn dwerg ten hoogste drie wegkaarten verplaatsen (vijf bij vertrek vanaf een kampvuur). Ten slotte moet hij één kaart trekken wanneer hij één kaart heeft gespeeld of afgelegd, of twee kaarten wanneer hij er twee heeft afgelegd. Wegenkaarten moet je passend aanleggen. Hindernissen (boomstammen, meren en groeven) blokkeren de weg. Om zo’n blokkade te slechten moet je de actiekaart met het bijbehorende hulpmiddel spelen en leg je een fiche op de hindernis. Op een kaart met een hulpmiddelfiche (of met een rotsplateau) is maar plek voor één dwerg. Staat hier iemand, dan kan een ander niet passeren. Er zijn verder actiekaarten waarmee je informatie kunt verzamelen over onontdekte mijnen, niet verzamelde schatten of de dwergkaart van een andere speler. Met de actiekaart ”Val” leg je een valfiche op het bord. Wanneer een dwerg een val passeert, verliest de desbetreffende speler direct één handkaart. Met de actiekaart ”Trol” leg je een trolfiche op het bord. Deze wegverbinding is geblokkeerd totdat jij weer aan de beurt bent. Daarna verdwijnt de trol. Met de actiekaart ”Onweer” verwijder je een wegkaart zonder dwerg van het bord. Verplaatst de speler zijn dwerg als eerste naar een bepaalde mijn, dan draait hij deze om en moet hij er zijn beweging eindigen. Er zijn vier verschillende mijnen: drie met schatten en één met een draak. Sta je op een mijn met een schat, dan neem je één bijbehorende schat indien beschikbaar en leg je deze gedekt voor je neer. Blijf je de volgende beurt op de mijn staan, dan mag je weer een schat nemen. Heb je de mijn met de draak omgedraaid, dan leg je het draakfiche voor je neer. Deze mijn geldt vanaf nu als een gewone weg.
De ronde is meteen voorbij wanneer de gedekte stapel leeg is en geen van de spelers nog handkaarten heeft of wanneer alle schatten zijn gepakt (of de spelers gezamenlijk vaststellen dat één of meer mijnen onbereikbaar zijn geworden). Iedere speler maakt zijn dwerg bekend. Een zelfzuchtige dwerg krijgt de waarde van de door hem verzamelde schatten in punten. Hij wordt daarna niet meer als lid van een clan beschouwd. Alle andere spelers horen bij één van de twee clans; een saboteur wordt als lid van de andere clan beschouwd. De leden van een clan leggen de door hen verzamelde schatten bij elkaar en zetten de waarde om in puntenfiches. De punten worden gelijkmatig over de clanleden verdeeld, een restant gaat naar degene die de meest waardevolle schat heeft bijgedragen. De bezitter van het drakenfiche moet twee punten inleveren. Het spel eindigt na de tweede ronde. De speler met de meeste punten is de winnaar.
Saboteur: De Verloren Mijnen is ontworpen door Frédéric Moyersoen en geïllustreerd door Alexander Jung. Het spel is geschikt voor 3-9 spelers vanaf tien jaar en heeft een speelduur van 45 minuten.
Meer informatie:
